Νεφιλείμ συμφωνα με την Βικιπαίδεια

 

ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Νεφιλείμ, ή Νεφιλίμ ή Νεφελίμ είναι μια εβραϊκή λέξη αβέβαιης ετυμολογίας^[1] η οποία στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα αποδίδεται ως "Γίγαντες" (Γεν. 6,4. Αριθμ. 13,33-34).

Επιπλέον σημασίες του Νεφιλίμ μπορεί να είναι: α) ο ασυνήθιστος, β) αυτός που έχει πέσει από τα ουράνια, όπως για παράδειγμα κάποιο θεϊκό πλάσμα, γ) αυτός που έχει υποστεί ηθική πτώση, δ) αυτός που επιτίθεται, ο εχθρικός, ο βίαιος κ.ά. Καμία πάντως από τις έννοιες αυτές δεν βρίσκει σύμφωνους όλους τους μελετητές^[2].

Σύμφωνα με τον Ιωάννη Χρυσόστομο, η Αγία Γραφή, "γίγαντας ενταύθα τους ισχυρούς το σώμα οίμαι λέγειν"^[3].

Ο Ακύλας, Έλληνας από τη Σινώπη του Πόντου, ο οποίος γύρω στα 140 μ.Χ. ολοκλήρωσε μια κατά λέξη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στα Ελληνικά, απέδωσε το Νεφιλίμ ως οι "επιπίπτοντες" (επιπίπτω= εφορμώ, επιτίθεμαι), ενώ ο Σύμμαχος (εβιωνίτης με καταγωγή από τη Σαμάρεια), το μετέφρασε ως "βίαιοι"^[4]. Το Βαρούχ 3,26 χαρακτηρίζει τους Νεφιλίμ ως "ευμεγέθεις, επισταμένους πόλεμον", ενώ το Αριθμ. 13,33 τους παρουσιάζει "υπερμήκεις".

Φυλές γιγάντων η Παλαιά Διαθήκη θεωρεί τους Ομμίν (Δευτ. 2,10), τους Ενακίμ (Δευτ. 2,21) και τους Ραφαΐν (Δευτ. 2,20) ή Ζομζομμίν (Δευτ. 2,20)^[5]. 

 

Οι Νεφιλίμ στην αποκαλυπτική γραμματεία

Ένα σύνολο ψευδεπίγραφων συγγραμμάτων τα οποία, αν και κυκλοφόρησαν με το όνομα γνωστών, σπουδαίων προσώπων της ισραηλιτικής αρχαιότητας, έμειναν όμως εκτός του Κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης, ονομάζονται "αποκαλυπτικά", επειδή αποκαλύπτουν στους αναγνώστες τους δήθεν μυστήρια, που τους αφορούν ως λαό του Θεού και πρόκειται να συμβούν στους έσχατους χρόνους^[6].

Στα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας έχουν βρεθεί κείμενα και αποσπάσματα κειμένων που κάνουν λόγο για τον Ενώχ, ανάμεσα στα οποία είναι και το Βιβλίο των Γιγάντων^[7], το οποίο διαβαζόταν ευρύτατα (μεταφρασμένο σε διάφορες γλώσσες) στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι "γίγαντες", στο αποκαλυπτικό αυτό έργο αναφέρονται ως απόγονοι των πεπτωκότων αγγέλων και των θυγατέρων των ανθρώπων^[8], όπως άλλωστε και στο ίδιο το απόκρυφο βιβλίο του Ενώχ, το οποίο στο σημείο αυτό εμφανίζεται να υπομνηματίζει το 6ο βιβλικό κεφάλαιο της Γενέσεως^[9].

Θρησκευτικές αιρέσεις, παραλογοτεχνία και Νεφιλίμ

Στη Βίβλο, η ιστορία των γιγάντων αναφέρεται στο κεφάλαιο 6 της Γένεσης και εκτός από τα προαναφερόμενα αποκαλυπτικά κείμενα του 2ου-1ου αι. π.Χ., ενέπνευσε στον 20ο αιώνα θρησκευτικές ομάδες που διδάσκουν την ύπαρξη "εξωγήινων πλασμάτων" Ελοχίμ από τα οποία προέκυψαν άνθρωποι Νεφιλίμ με ιδιαίτερες ικανότητες^[10]. Σε άλλες περιπτώσεις οι Νεφιλίμ ανήκουν σε κάποια απροσδιόριστη, επική, μυθολογική εποχή, και σε συνδυασμό με άλλο παραβιβλικό και παραθρησκευτικό υλικό, αποτελούν μέρος εθνοκεντρικών και άλλων σεναρίων^[11].

Ορθόδοξες ερμηνείες της περικοπής Γεν. 6,1-4

Όπως φάνηκε, οι παρερμηνείες περί Ελοχίμ και Νεφιλίμ, προέκυψαν από την ύπαρξη μιας "μικρής...αλλά ιδιαίτερα δυσνόητης, περικοπής"^[12] την οποία βρίσκουμε στο βιβλίο της Γενέσεως, στα εδάφια 1-4 (παρατίθενται παρακάτω και οι στίχοι 5-6 ώστε να γίνει περισσότερο κατανοητή η συνολική ερμηνεία της περικοπής):

Γεν. 6,1-6 (σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο της Μετάφρασης των εβδομήκοντα):
1 Και εγένετο ηνίκα ήρξαντο οι άνθρωποι πολλοί γίνεσθαι επί της γης, και θυγατέρες εγενήθησαν αυτοίς. 2 ιδόντες δε οι υιοί του θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλαί εισιν, έλαβον εαυτοίς γυναίκας από πασών, ων εξελέξαντο. 3 και είπεν κύριος ο θεός Ου μη καταμείνη το πνεύμά μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα δια το είναι αυτούς σάρκας, έσονται δε αι ημέραι αυτών εκατόν είκοσι έτη. 4 οι δε γίγαντες ήσαν επί της γης εν ταις ημέραις εκείναις και μετ̓ εκείνο, ως αν εισεπορεύοντο οι υιοί του θεού προς τας θυγατέρας των ανθρώπων και εγεννώσαν εαυτοίς, εκείνοι ήσαν οι γίγαντες οι απ’ αιώνος, οι άνθρωποι οι ονομαστοί. 5 Ιδών δε κύριος ο θεός ότι επληθύνθησαν αι κακίαι των ανθρώπων επί της γης και πας τις διανοείται εν τη καρδία αυτού επιμελώς επί τα πονηρά πάσας τας ημέρας, 6 και ενεθυμήθη ο θεός ότι εποίησεν τον άνθρωπον επί της γης, και διενοήθη.

Γεν. 6,1-6 (μετάφραση της περικοπής των εβδομήκοντα στα νέα ελληνικά^[13]):
1 Όταν άρχισαν οι άνθρωποι να πληθύνονται στην γη και απόχτησαν πολλές θυγατέρες, 2 είδαν οι ‘υιοί του Θεού’ τις ‘θυγατέρες των ανθρώπων’ ότι ήταν ωραίες και πήραν για γυναίκες τους όσες τους άρεσαν. 3 Τότε είπε Κύριος ο Θεός: ‘Δεν θα μείνει το πνεύμα μου σ' αυτούς τους ανθρώπους για πάντα, γιατί έγιναν σάρκες• η ζωή τους θα φτάνει σε εκατόν είκοσι χρόνια’. 4 Εκείνα τα χρόνια και ακόμα αργότερα ήταν οι πολεμιστές στην γη• συνέβαινε δε όταν οι ‘υιοί του Θεού’ ενώνοντο με τις ‘θυγατέρες των ανθρώπων’ να τους γεννούσαν πολεμιστές. Αυτοί είναι οι πολεμιστές οι από παλαιά, οι ονομαστοί άνδρες. 5 Βλέποντας Κύριος ο Θεός ότι πληθύνθηκαν οι κακίες των ανθρώπων στην γη και όλοι τους κάθε μέρα μηχανεύονται με επιμέλεια τα πονηρά, 6 "μετανόησε"^[14] που έκανε τον άνθρωπο στην γη και "θύμωσε" (εναντίον του).

Γεν. 6,1-6 (μετάφραση στα νέα ελληνικά^[15] της περικοπής σύμφωνα με το εβραϊκό κείμενο (ή αλλιώς μασοριτικό κείμενο):
1 Όταν άρχισαν οι άνθρωποι να γίνονται πολλοί πάνω στη γη και απέκτησαν κόρες, 2 είδαν οι γιοι του Θεού τις κόρες των ανθρώπων ότι ήταν όμορφες, και πήραν για γυναίκες τους εκείνες που τους άρεσαν. 3 Τότε είπε ο Κύριος: ‘Δε θα παραμείνει το ζωοποιό Πνεύμα μου στους ανθρώπους για πάντα, γιατί είναι σαρκικοί• η ζωή τους θα διαρκεί μόνον εκατόν είκοσι χρόνια’. 4 Εκείνα τα χρόνια και ακόμα αργότερα ήταν οι πολεμιστές στην γη• συνέβαινε δε όταν οι ‘υιοί του Θεού’ ενώνοντο με τις ‘θυγατέρες των ανθρώπων’ να τους γεννούσαν πολεμιστές. Αυτοί είναι οι πολεμιστές οι από παλαιά, οι ονομαστοί άνδρες. 5 Όταν ο Κύριος είδε πόσο είχε αυξηθεί η κακία των ανθρώπων στη γη και ότι όλες τους οι σκέψεις ήταν πάντα μόνο πονηρές, 6 μετάνιωσε που είχε δημιουργήσει τον άνθρωπο στη γη και λυπήθηκε κατάκαρδα.

Όπως είναι φανερό, η εν λόγω περικοπή, κινείται γύρω από τρεις έννοιες:
α) Τους "υιούς του θεού",
β) Τις "θυγατέρες των ανθρώπων",
γ) Τους "γίγαντες".

Ερμηνείες της περικοπής

Όπως μας πληροφορεί ο καθ. Ιω. Γαλάνης, "όσον αφορά εις την φράσιν 'υιοί θεού' των Γεν. 6,2.4 υπάρχουν δύο ερμηνείαι. Η πρώτη δέχεται ως υιούς αγγέλους και ουρανίους δυνάμεις γενικώς και η δευτέρα εξέχοντας ανθρώπους"^[16]. Έτσι, αρχικά οι "υιοί του θεού", μία από τις σημαντικές παραμέτρους της περικοπής, έγιναν κατανοητοί ως άγγελοι. Όπως σημειώνει αλλού ο κ. Γαλάνης, "εκ των ελλήνων πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων οι Ιουστίνος, Αθηναγόρας, Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Ειρηναίος, Ευσέβιος Καισ. και εκ των λατίνων οι Κυπριανός, Τερτυλλιανός, Αμβρόσιος, Λακτάντιος, ομιλούν περί Αγγέλων"^[17]. Αργότερα, από τον 4ο αιώνα και εξής άρχισε να επικρατεί η ερμηνευτική θέση ότι "η θεώρησή τους ως αγγέλων έρχεται σε αντίθεση με τη βιβλική αντίληψη ότι το κύριο χαρακτηριστικό των αγγέλων είναι η απουσία ερωτικών σχέσεων (πρβλ. Ματθ. 22:30)"^[18].

Κατόπιν, οι ερμηνείες διατυπώθηκαν ως εξής:

1η ερμηνεία

Οι "υιοί του θεού", στα εβραϊκά ονομάζονται "bene ha elohim" (Μπενέ χα Ελοχίμ ή Ελοΐμ). Το "bene" είναι ο πληθυντικός του "ben" το οποίο σημαίνει στα εβραϊκά "υιός"^[19]. Το "ha" είναι το οριστικό άρθρο^[20]. Το "Elohim" (Ελοχίμ) μόνο του, είναι ένα από τα εβραϊκά ονόματα που απαντώνται στην Παλαιά Διαθήκη σχετικά με τον Θεό (όπως και τα Αδωνάϊ, Γιαχβέ^[21] κ.ά.)^[22].

Από τις μεταφράσεις αυτές διαπιστώνουμε για ποιον λόγο αποδόθηκε η φράση αυτή από τους εβδομήκοντα ως "υιοί του θεού". Αυτοί οι "υιοί του θεού" ερμηνεύτηκαν ως άνθρωποι ενάρετοι, υπάκουοι στον Θεό, "οι από του Σηθ" όπως λέει ο Χρυσόστομος^[23], δηλαδή απόγονοι του Σηθ^[24].

Οι "θυγατέρες των ανθρώπων" θεωρήθηκαν ως γυναίκες που ανήκουν στην ασεβή γενιά, στη φυλή του Κάιν. Αυτές τις κόρες των Καϊνιτών τις άρπαξαν οι Σηθίτες με μοναδικό κίνητρο την ηδονή και την εκμετάλευση. Από τη μίξη αυτή γεννήθηκαν οι "Γίγαντες", τους οποίους το εβραϊκό κείμενο προσδιορίζει με τον όρο Νεφιλίμ. Αυτές οι πράξεις και η πλήρης εξαχρείωση των ανθρώπων (που έγιναν "σάρκα", "σαρκικοί", και ήταν μακριά από τον Θεό) οδήγησε τελικά στο χαμό τους με τον κατακλυσμό.

2η ερμηνεία

Σύμφωνα με μια δεύτερη ερμηνεία, τα παραπάνω δημιουργούν πολλά ερωτηματικά. Ο καθ. Ιερεμίας Φούντας σημειώνει: "Αλλά πώς οι Καϊνίτες, άνδρες σκληροί και πολεμιστές, ανέχθηκαν την αρπαγή των γυναικών τους από τους Σηθίτες, που ήταν άνδρες απαλοί; Αλλά και οι ίδιες οι γυναίκες των Καϊνιτών θα ήταν και αυτές σκληρές και εξοπλισμένες με τον οπλισμό των ανδρών τους και δεν θα ήταν, λοιπόν, εύκολο να αρπαγούν από τους απαλούς Σηθίτες. Και πως από τον γάμο αυτό, που οι άνδρες ήταν ήπιοι, προήλθαν οι Γίγαντες, οι ισχυροί πολεμιστές (στίχ. 4);"^[25].

Τα παραπάνω, μετά από λεπτομερέστερη εξέταση της περικοπής, οδηγούν πολλούς μελετητές στα εξής συμπεράσματα: Το "υιοί του θεού" μπορεί στα εβραϊκά να αποδοθεί και ως "υιοί ισχυροί". Η ερμηνεία αυτή, σύμφωνα με τον καθ. Ιερεμία Φούντα προκύπτει από τους εβραίους εξηγητές: "οι ραββίνοι ερμηνευτές είδαν κυρίως στους 'υιούς του Θεού' τους ισχυρούς άνδρες [...] [Το] μπενέ χα Ελωχίμ', όπως λέγει το Εβραϊκό, oι 'υιοί του Elohim [...] κατά λέξη ερμηνεύεται 'ισχυροί άνδρες'"^[26].

Όπως σημειώνει και ο Σταύρος Καλαντζάκης, το "Elohim" με βάση την εβραϊκή γραμματική μπορούμε να το εκλάβουμε και με τη "μεταφορική σημασία της 'δύναμης'"^[27]. Με την απόδοση αυτή, αντιστρέφονται οι δύο βασικοί όροι και οι "υιοί του θεού" ερμηνεύονται ως οι ισχυροί άνδρες της ασεβούς φυλής του Κάιν ενώ οι "θυγατέρες των ανθρώπων" είναι οι κόρες της ευσεβούς γενιάς του Σηθ από τους οποίους γεννιούνται οι "Γίγαντες", οι Νεφιλίμ, ασεβείς^[28], επιθετικοί, φιλοπόλεμοι και άδικοι (Γεν. 6,11). Τελικά, η διαφθορά της καλής γενεάς καταλήγει σε μια αντίστοιχη κατάσταση με την πτώση των πρωτοπλάστων^[29].

Άλλες ερμηνείες

Εκτός των προαναφερομένων, υπάρχουν και ερμηνείες που βασίζονται στο σκεπτικό, το οποίο καταγράφει ο καθ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου^[30] και το οποίο βρίσκουν πειστικό πολλοί νεώτεροι ερμηνευτές:

Προκειμένου να πετύχει ο θεόπνευστος συγγραφέας τους στόχους του, χρησιμοποιεί κάθε διαθέσιμο εκφραστικό μέσο και φυσικά δεν αποκλείει ούτε τους ευρύτατα διαδεδομένους μύθους του περιβάλλοντος του. Τους χρησιμοποιεί επειδή τους γνωρίζουν οι αναγνώστες του, και βεβαίως, επειδή με το αφηγηματικό τους ύφος προσφέρονται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο λογοτεχνικό είδος για μια γλαφυρή και παραστατική περιγραφή των σχέσεων του ανθρώπου με τον Θεό. Ένας από αυτούς είναι ευρύτατα διαδεδομένος στην Ανατολή, και είχε ως θέμα του τις σχέσεις των θεών με θνητές γυναίκες, από τις όποιες γεννιόνταν ήρωες, ημίθεοι κ.λπ.

Η χρήση του, δεν πρέπει να θεωρείται κάτι αρνητικό, διότι οι διηγήσεις αυτές δεν αποτελούν "δάνεια" που ενσωματώνονται αυτούσια στη βιβλική διήγηση. Η χρήση τους γίνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε καθώς εντάσσονται μέσα στη βιβλική αφήγηση να χάνουν εντελώς το αρχικό μυθολογικό τους νόημα, και να αποκτούν ένα νέο θεολογικό περιεχόμενο. Δεν πρόκειται λοιπόν για πρόσληψη μυθολογικής σκέψης, αλλά για χρήση γνωστών παραστάσεων ώστε να γίνει πιο σαφές, απλό και σχηματικό το περιεχόμενο στους ακροατές των Γραφών. Άλλωστε, και στο Γεν. 3,8 όταν γράφει η διήγηση ότι "ήκουσαν την φωνήν κυρίου του θεού περιπατούντος εν τω παραδείσω το δειλινόν", δεν εννοεί ο ιερός συγγραφέας ότι ο Θεός περπατάει, όπως λέει ο Χρυσόστομος^[31], ούτε πρέπει κατ’ ανάγκη να θεωρηθεί ότι ήταν δειλινό κατά γράμμα, αλλά συμβολικά, όπως λέει ο Γρηγόριος Νύσσης^[32].

Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το αρχικό νόημα που είχε η αφήγηση του Γένεσις 6,1-4, ο βιβλικός συντάκτης, εντάσσοντάς την στο έργο του ως εισαγωγή στην ιστορία του κατακλυσμού, έχει κάποιον στόχο να καταδείξει.

Από εδώ και πέρα, ο καθ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου τάσσεται με την άποψη ότι η αφήγηση αυτή παρουσιάζει ένα ακόμη επεισόδιο στη διάσπαση των σχέσεων του ανθρώπου με τον Θεό: Αρχικά, οι άνθρωποι τρώνε τον καρπό του παραδείσου για να ανοιχτούν τα μάτια τους και να γίνουν σαν θεοί (Γεν. 3,5), ενώ τώρα, στη διήγηση περί Γιγάντων, προσπαθούν να πετύχουν την ισοθεΐα όχι με μια τελειωτική πορεία από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωσιν αλλά αλλοιώνοντας την ανθρώπινη φύση μέσω της μίξης τους με υπεράνθρωπα όντα. Ένα τέτοιο νόημα ίσως ταιριάζει και με την παρέμβαση του Θεού, ο οποίος ορίζει ότι η ζωή τους δεν θα ξεπερνά πλέον τα εκατόν είκοσι χρόνια (Γεν. 6,3)^[33]. Επίσης, το περιεχόμενο περί του ανθρώπου που επαναστατεί κατά του Θεού, ίσως εκφράζεται με το ότι "οι Nephilim στην αρχαία Αίγυπτο υπήρξαν θεία όντα, εχθροί των μεγάλων θεών, επαναστάτες, που πολεμούσαν την αυθεντία τους"^[34], κάτι που δεν αποκλείεται να ήταν γνωστό στους ακροατές των βιβλικών κειμένων.

Ο δογματολόγος Νίκος Ματσούκας διαφοροποιείται στο ότι δεν αποδέχεται την αναφορά σε υπερφυσικά όντα, ενώ θεωρεί ότι οι αναφορές σε θυγατέρες των ανθρώπων και γίγαντες, μπορούν πίσω τους να κρύβουν σύμβολα:

"εξάπαντος...πίσω από τους αγγέλους εννοούνται ανθρώπινα όντα. Με άλλα λόγια ο αφηγητής...ανεξάρτητα από που παίρνει τα σύμβολα και τις εικόνες [...] αποσκοπεί να παραπέμψει σ’ ένα γεγονός ή καλύτερα στη σημασία αυτού του γεγονότος, που είναι η διαφθορά του ανθρώπινου γένους"^[35].

"Γιοί του Θεού ονομάζονται όχι μόνο οι άγγελοι αλλά και οι Ισραηλίτες. Ως κόρες των ανθρώπων οφείλουμε να εννοήσουμε τα κάθε λογής ειδωλικά κατασκευάσματα του ανθρώπου, ως εγωκεντρικούς τρόπους ζωής, που οδηγούν αναπότρεπτα στη θεοποίηση της ανθρωπότητας, και συνάμα σε ερειπιώνες καταστροφής. Οι γίγαντες, εξάλλου, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η από τη φύση της, έτσι κι άλλιώς, κακότητα της εξουσίας"^[36].

Τέλος, ο καθ. Σάββας Αγουρίδης στην εκτενή μελέτη του για το ζήτημα, θεωρεί πιθανή την πρόταση ότι με την ενσωμάτωσή του εν λόγω αποσπάσματος στα περί του κατακλυσμού, ο ιερός συγγραφέας ήθελε να δείξει, εκτός άλλων, ότι "καταδικάζει την ειδωλολατρική μυθολογία"^[37].

 

January 1595: acquired by Ernest, Archduke of Austria (1553-1595) (as Sicut erat in diebus Noë) (?)

by 1927 : Marquis De Chiloedes, Madrid
by 1929 : N. Beets (art dealer), Amsterdam by 1935 : Franz Koenigs (1881-1941), Haarlem

1935-1940: lent to Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, by Franz Koenigs, Haarlem

1940: purchased by Daniël George van Beuningen (1877-1955), Rotterdam, from Franz Koenigs, Haarlem

1940: given to the Stichting Museum Boijmans Van Beuningen by Daniël George van Beuningen (?)

1940: lent to the Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, by Stichting Museum Boijmans Van Beuningen

 

 

Ελοχίμ και Νεφελίμ στην Παλαιά Διαθήκη (απορία)

 Πριν λίγο καιρό έτυχε και παραβρέθηκα σε μια συζήτηση μεταξύ φίλων. Έγινε θέμα για την αναζήτηση της "αλήθειας" και αυτά που σκοπίμως μας κρύβουν. Όπως ήταν λογικό το θέμα επεκτάθηκε και στην θρησκεία μας.

Για να μην μακρυγορώ, έγινε λόγος για αναφορά των νεφελίμ και ελωχίμ στη Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο της Γέννεσις. Εκεί αντέδρασα. Αναφέρθηκα πως στην Γέννεση δεν γίνεται λόγος πουθενά για νεφελίμ και ελωχίμ από όσο γνώριζα και καλό θα ήταν ότι διαβάζουμε να το διασταυρώνουμε και με την αρχική πηγή. Μου ανέφεραν και το βιλίο του Ενώχ, το οποίο αν δεν κάνω λάθος αποτελεί απόκρυφο βιβλίο, και ότι ακόμα και ο Άγιος Ανδρέας δια το Χριστόν σαλός το αναφέρει στις προφητείες του και συγκεκριμένα αναφέρει τον Μέγα Αλέξανδρο που σφράγισε τις πύλες (άρα και υποθετικά κατ' αυτούς κάτι έκλεισε εκεί μέσα).

Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, η πρώτη μου ερώτηση ήταν αν διαβάζουν Λιακόπουλο. Και όπως περίμενα η απάντηση ήταν καταφατική.

Ξαναδιάβασα το κεφάλαιο της Γέννεσις, μη και έκανα λάθος και οι όροι νεφελίμ και ελωχίμ αναφέρονται στο κεφάλαιο. Δεν βρήκα κάποια αναφορά. Δεν ξέρω αν σε κάποιο άλλο κεφάλαιο αναφέρονται οι όροι αυτοί και εδώ θα ήθελα τη βοήθεια σας. Υπάρχει άποψη της Εκκλησίας για τους όρους αυτούς και τι αντιπροσωπεύουν; Μου αναφέρθηκε ότι ο όρος ελωχίμ αντιστοιχεί (ερμηνεύεται) στο Χριστό; Δεν θυμάμαι ακριβώς πως μου το είπαν. Και η αλήθεια είναι δεν έχω ιδεά για όλα αυτά, αφού και εγώ δεν έχω διαβάσει την Παλαιά Διαθήκη εξ' ολοκλήρου, αλλά αποσπαματικά.

Επίσης για το κομμάτι της προφητείας του Αγ. Ανδρέα:

"Εν εκείνω γαρ τω καιρώ αποφράξει Κύριος ο Θεός τας πύλας τας εν Ινδαλία (εν.
άλλω Ινδία), ας έκλεισεν Αλέξανδρος ο των Μακεδόνων βασιλεύς (δια προσευχής και
συμβολικής θύρας*), και εξελεύσονται οι εβδομήκοντα δύο βασιλείς μετά του λαού
αυτών, τα λεγόμενα ρυπαρά έθνη".

Στο παρακάτω link δίνεται μια εξήγηση:
http://www.imdleo.gr/diaf/files/proph/g ... _salos.pdf

 

από Valsavar » Τετ Σεπ 08, 2010 10:23 pm

Απο τα λίγα που ξέρω, ελοχιμ είναι οι Άγγελοι του Θεου. Νεφελίμ είναι οι άγγελοι που έπεσαν απο τον παράδεισο. Απ'ότι λεει ο Λιακόπουλος κατι έχει μετφραστεί/ερμηνευτεί λάθος γι'αυτό δεν γνωρίζουμε για τους Ελοχιμ. Τώρα που την βρηκε αυτός την σωστη μετάφραση είναι αλλο θέμα, αλλα ισχυριζόταν διαβάζοντας και ερμηνεύοντας κατα το δοκούν ενα συγκεκριμενο απόσμασμα (μαλλον απο την Γενεση) έβγαλε το συμπέρασμα οτι οι ελοχιμ και οχι ο Θεος εφτιαξαν τον άνθρωπο (μετα απο εντολή του Θεού)

 

πηγη Αγιο Ορος  https://www.agiooros.net/

 

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΙΜ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΕΡΕΑ (βιντεο)

 

 

 

Ο Γέρον ΝΙΚΩΝ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ

Τα περίεργα πλασματα στο ΝΕΠΑΛ

 

 

 

 

 

Τα 17 γένη των Νεφελίμ σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη ΒΙΝΤΕΟ

CLICK FOR VIDEO

 CLICK FOR VIDEO

ΠΕΡΙ ΤΙΤΑΝΩΝ ή ΕΙΔΩΛΩΝ ή ΝΕΦΕΛΗΜ ή ΓΟΡΓΟΝΕΙΩΝ ή ΔΡΑΚΩΝ ή ΓΩΓ και ΜΑΓΩΓ ή ΜΙΝΟΤΑΥΡΩΝ ή ΛΕΟΝΤΟΜΟΡΦΩΝ ή ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ή ΣΦΙΓΚΩΝ ή ΣΕΛΙΝΩΝ ή ... ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ

 

ΠΕΡΙ

 ΤΙΤΑΝΩΝ ή ΕΙΔΩΛΩΝ ή ΝΕΦΕΛΗΜ ή ΓΟΡΓΟΝΕΙΩΝ ή ΔΡΑΚΩΝ ή ΓΩΓ και ΜΑΓΩΓ ή ΜΙΝΟΤΑΥΡΩΝ ή ΛΕΟΝΤΟΜΟΡΦΩΝ ή ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ή ΣΦΙΓΚΩΝ ή ΣΕΛΙΝΩΝ ή ...  ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ

ή απλά ..δαιμόνων (?) 

AYTOI  που καλούν (ΕΠΙ - KAΛOYN = επίκληση ) αυτά τα όντα λέγονται ΜΑΓΟΙ   

Τα Ορθόδοξα Πατερικά κείμενα και η Π.Διαθήκη ελάχιστα αναφέρουν για τα όντα αυτά. Κάποιοι ισχυρίσθηκαν πρόσφατα ότι ο Δίας και οι Ολύμπιοι Θεοί 

ανήκουν σε αυτή την κατηγορία των 'όντων' ( Δ. Λιακόπουλου , 'Ζουν ανάμεσά μας').

 Η Ορθόδοξη Εκκλησία τα αναφέρει απλά ως 'ΕΙΔΩΛΑ'. Όντα τα οποία ήταν πνευματικής φύσης και είχαν την ικανότητα να 'μορφώνονται' όπως αυτά ήθελαν.  ΕΙΔΩΛΟ = ΕΙ + ΔΟΛΟ.  Το 'ΕΙ' σημαίνει 'είμαι' (ειμί , ει , εστίν = είμαι , είσαι , είναι) . Αρα, ΕΙ+ΔΟΛΟ = είμαι δόλος... Τα συμπεράσματα δικά σας.

Να μη μας μπερδεύει το Ω που το μετατρέπω σε Ο...    

Αλλως τε, είναι το μόνο οφθαλμοφανές παράδειγμα.  ΟΜΙΚΡΟΝ . Τι μας λέει η ονοματοδοσία του ? Ο + ΜΙΚΡΟΝ .   Μικρό 'Ο' .

Το άλλο ? Ω- ΜΕΓΑ. 'Ο' μεγάλο.

Αν ο Κρόνος , ο πατήρ του Διός , είναι Ο ΘΕΟΣ, τότε εξηγείται η ΑΡΝΗΣΗ  που ενυπάρχει στο 'ΜΙ' => (ισοδύναμη έκφραση)  'ΜΗ'.  Δηλαδή ΜΙΚΡΟΝ = ΜΗ-ΚΡΟΝ = μή Κρόνιο...     Αυτά στην περίπτωση - υπαρκτότατη - που ο Δίας είναι ο διάβολος.

Οσο για το 'Ω-ΜΕΓΑ' , μάλλον υπο-κρύπτει το : ΩΜΕΓΑ => ΓΑΜΕΩ -ώ . Το γνωστό 'ρήμα' που παραπέμπει στην πράξη που είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αναπαραγωγή όντων , πράξη την οποία τέλεσαν οι Ελοχίμ σύμφωνα με το ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ προφήτη ΕΝΟΧ και δημιούργησαν τους Γίγαντες και Νεφελίμ.        

Εδώ έχω αναπτύξει κάποιες απόψεις μου - προσωπικές πάντα - για τη γλώσσα  που εκείνοι, οι Ελοχίμ - δίδαξαν στους ανθρώπους. Την αρχική μητρική γλώσσα.  Μετέπειτα οι Ελοχίμ διασπαρέντες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης δίδαξαν ο καθένας τη δική του ...άποψη - γλώσσα στους δύσμοιρους ανθρώπους, που τους έβλεπαν σα θεούς.   Η πίστις αυτή των ανθρώπων στα όντα αυτά και το διάβολο ήταν η αιτία που Ο ΘΕΟΣ και ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ επέτρεψαν τη δημιουργία της πανσπερμίας των γλωσσών στη γη τα τελευταία 7.000 έτη.  Είναι η πασίγνωστη ιστορία του πύργου της Βαβυλώνας. Η απατηλή εξύψωση του ανθρώπινου εγωισμού κατά ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ.  Αλλως τε μια ανάγνωση εδώ, στα περί Αγγλικής γλώσσης νομίζω ότι βάζει τα πράγματα σε αυτή τη θέση - βάση συζήτησης.  

Και μόνο αυτή η αναφορά - ΕΙΔΩΛΟ - μας παραπέμπει σε δαίμονες.  Σύμφωνα με το γνωστό πόνημα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου 'Ο Αόρατος πόλεμος '  ( παρακάτω εικόνα ) ο Εωσφόρος (Διάβολος) , ο πρώτος Αγγελος εξέπεσε των Ουρανών εξ αιτίας της ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ του. Εφαντασιώθη αυτόν ως 'θεόν' και απαίτησε να τιμάται ωσαύτως από τους  λοιπούς Αγγέλους.

Αλλο στοιχείο που παραπέμπει στο ότι οι Νεφελίμ , Ελοχίμ κλπ μπορεί να είναι απλοί δαίμονες (πρώην άγγελοι) είναι το ότι αρέσκοντο να εμφανίζονται στους ανθρώπους επιβαίνοντες σε ΝΕΦΕΛΕΣ.  ΝΕΦΕΛΗ είναι το σύννεφο, ή κάτι που οι άνθρωποι αντι-λαμβανόμεθα ως σύννεφο. Διότι και Ο ΚΥΡΙΟΣ επι νεφελών ενεφάνη.    

Εκείνο που όμως με έχει προβληματίσει πολύ είναι το σύμβολο που θέσπισε και χρησιμοποίησε ο Αριστοτέλης Ωνάσης στην εταιρία του , την 'ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ'.   Οι 6 ολυμπιακοί κύκλοι...  (εικόνα κάτω αριστερά) .   Αναλογίσθηκε άραγε κανείς γιατί η ΔΟΕ (Διεθνής Ολυμπιακή ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΈΧΕΙ ΘΕΣΠΊΣΕΙ ΤΟ ΊΔΙΟ ΣΥΜΒΟΛΟ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΝΑ ΚΥΚΛΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ?  (εικόνα στο κέντρο )  Και μη μου πει κανείς ποιός ή τι ήταν ή τι ήξερε ο Ωνάσης.  Δε θα αναφερθώ στις πάμπολες ιστορίες - προσωπικά βιώματα - του Ι.Π. Φουράκη  όσον αφορά τον Α. Ωνάση. Ολοι γνώριζαν ότι ήταν η κεφαλή της ομάδας 'Ε' στον πλανήτη όσο ζούσε.   Υπάρχουν άλλωστε τόσα άρθρα δημοσιευμένα. Θεωρώ ότι ο αναγνώστης θα πρέπει να διαβάσει το συγκλονιστικό βιβλίο 'ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ' των εκδόσεων Αρχέτυπο. Εκεί θα δεί γιατί οι Αγγλοσάξωνες επιτέθηκαν στα νησιά Φώκλαντ και υα διαβάσει για την ξαδέρφη του Ωνάση, την Ολυμπία, που ήταν επι κεφαλής των εργαστηρίων της ομάδας 'Ε' εκεί.  Και άλλα πολλά.

Δεν θα είχε καμία σημασία για κάποιον η πληροφορία αλλά όχι για εμένα. 

Eνα από τα πιο δύσκολα ερωτήματα που έχουν τεθεί ποτέ, είναι και αυτό.  ποιος τελικά ήταν ο ‘Δίας’ ?  ο θεός θεών τε και ανθρώπων ?

Hταν ένας απλός Νεφελίμ, γεννημένος από ένα Νεφελίμ ή Ελοχίμ , τον Κρόνο ?    

Hταν ο ίδιος ο διάβολος ? 

Hταν ένας Νεφελίμ αλλά όταν οι αρχάγγελοι τον φυλάκισαν ο διάβολος σφετερίσθηκε την δόξα του  και πηρέ τη θέση του ?

Τα ‘χάλκινα βιβλία’ που έχει αναφέρει στα έργα του ο συγγραφέας κος  Δ. Λιακόπουλος ,  μας πληροφορούν προς τούτο.  

Kαι τι ήταν οι Ελοχιμ ?

Ποιος σίγουρα μας πείθει ότι οι ‘φωτεινοί υπηρέτες του θεού ‘  δεν ήταν άγγελοι ή αρχάγγελοι ?   κανείς βεβαία.

Ενας αδελφός μοναχός μου είχε αναφέρει προ ετών, ότι κατά τη μάχη των ουρανών δεν έπεσε μονό ο διάβολος και το τάγμα των αγγέλων.

Επεσαν και αλλά οντά από άλλες τάξεις.

Φανταστείτε λοιπόν να έχουν πέσει έλθει ( δεν τολμώ να σκεφθώ τη λέξη 'πέσει' ) εδώ στη γη,  Σεραφείμ *.    

Οι  6 Ολυμπιακοί κύκλοι που ο A. Ωνάσης θέσπισε σαν σύμβολό του μου δείχνουν 6πτέρυγο Σεραφίμ (εικόνα άνω).  Σε πολλούς ναούς παρουσιάζονται σαν κύκλοι (3η εικόνα από αριστερά άνω  ) με 6 πτέρυγες που αλληλοσυμπλέκονται πχ Ι.Ν Αγίου Λουκά Πατησίων, Αθηνών και Ι.Μ Γαλατάκι στη Λίμνη Ευβοίας, 4η εικόνα από αριστερά).  Είναι οι πιό υψηλές οντότητες στην τάξη των 9 κατηγοριών οντοτήτων που υπηρετούν το θεό.   Στην παρακάτω εικόνα - Μονή απο το Αγιο Ορος - φαίνεται  Ο ΘΕΟΣ και Ο ΧΡΙΣΤΟΣ να πατούν πάνω σε 6πτέρυγουσ κύκλους φτερωτούς - Σεραφίμ - . 

 Προσέξτε την ομοιότητα των Σεραφίμ  και του συμβόλου της Ολυμπιακής Αεροπλοίας του Α. Ω νάση. Φυσικά η Αγιογραφία της Μονής στο Αγιο Ορος είναι πολύ παλαιότερη από την Ολυμπιακή αεροπλοία (στη δεκαετία του 1950 δημιουργήθηκε από τον Α. Ωνάση) .      

Γιατί άραγε ο μυημένος στην ομάδα 'Ε' Α. Ωνάσης χρησιμοποίησε αυτό τοι σύμβολο στα αεροπλάνα του που πήγαιναν παντού σε όλο τον κόσμο ;

Λεπτομέρεια.  Οι κύκλοι του Ωνάση δεν έχουν φτερά. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό στοιχείο.

Διότι ΑΠΤΕΡΟ σημαίνει ΠΤΩΤΙΚΟ στην ύλη πνευματικό όν.

Τα Σεραφίμ  *  είναι τα πλέον υψηλόβαθμα αγγελικά ή πνευματικά πλάσματα στην υπηρεσία του Θεού.

Θα μπορούσε άραγε κάποιος να ισχυρισθεί ότι  ο Δίας θα μπορούσε να ήταν κάποιο Σεραφίμ που ήρθε με σκοπό να εκπληρώσει την ΘΕΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ - τιμωρία στους Ελοχίμ παραβάτες (Βιβλίο του Ενώχ) , ότι θα δουν τα παιδιά τους (Γίγαντες και Νεφελίμ ) να αλληλοεξοντώνονται ?

Ισως αυτό να εξηγούσε τη δύναμη του Δία που σάρωσε όχι μόνο τα παιδιά των Ελοχίμ αλλά πολλά περισσότερα στο γνωστό σύν - παν.

Διότι με ποιά δύναμη θα φυλάκιζε στα Τάρταρα πρώην αγγελικές δυνάμεις, τους δαίμονες?  Γιατί μάλλον αυτοί ηταν οι Τιτάνες. ΤΙΤΑΝ = ΤΙ ΗΤΑΝ.

Ισως πάλι οι 6 κύκλοι του Ωνάση να έχουν να κάνουν με την δημιουργία της  ψυχής του ανθρώπου - τα 6 στοιχεία - που αναφέρονται ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ στο ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ βιβλίο του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ.

Δεν τολμώ να επεκτείνω περεταίρω τις σκέψεις μου για  την παραπάνω υπόθεση του ποιός μπορεί να ήταν ο Δίας... ή οι Τιτάνες.

* Σεραφίμ. Είναι τα πλέον υψηλόβαθμα αγγελικά ή πνευματικά πλάσματα στην υπηρεσία του Θεού.

Οι πληροφορίες που δίνονται στη Βίβλο είναι ότι:

α) πρόκειται για αγγελικά πλάσματα, ή αγγελιοφόρους,

β) ενήργησαν ως φύλακες του Κήπου της Εδέμ μετά την εκδίωξη του Αδάμ και της Εύας, προασπίζοντας το θεϊκό θέλημα (Γένεση 3:24),

γ) περιστοιχίζουν τον θρόνο του Θεού, δηλαδή βρίσκονται ενώπιον της παρουσίας του Θεού, έτοιμα να εκπληρώσουν οποιαδήποτε εντολή Του και

δ) αποτελούν μέρος του ουράνιο άρματος του Θεού (Ιεζεκιήλ 1:5-28· 9:3· 10:1-22· 11:22).

Εννέα είναι τα ουράνια τάγματα και τρείς τάξεις ή τρία συστήματα, που το καθένα αποτελεί τριάδα".
Η πρώτη τριάς είναι αυτή που είναι πάντοτε γύρω από τον Θεό και είναι έτοιμη να ενωθή με αυτόν αμέσως, χωρίς την μεσολάβηση κανενός. Είναι η τάξη των εξαπτερύγων Σεραφίμ και των πολυομμάτων Χερουβίμ και των αγιοτάτων Θρόνων.
Δευτέρα τάξη είναι εκείνη των Κυριοτήτων, των Δυνάμεων και των Εξουσιών. Έργο της είναι οι διευθετήσεις των μεγάλων πραγμάτων, οι ενέργειες των θαυμάτων και ο Τρισάγιος ύμνος, το ’γιος, ’γιος, ’γιος.
Τρίτη και τελευταία είναι η τάξη των Αρχών, των Αρχαγγέλων και των Αγγέλων

ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ 'ΟΝΤΩΝ' :

  Ιωάννου Αποκάλυψις θ:1  Και ο πέμπτος αγγελος εσάλπισεν. και ειδον αστέρα εκ του ουρανου πεπτωκότα εις την γην, και εδόθη αυτω η κλεις του φρέατος της αβύσσου (TA TAΡΤΑΡΑ, ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΓΚΛΕΙΣΘΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ...)  . 2 και ηνοιξεν το φρέαρ της αβύσσου, και ανέβη καπνος εκ του φρέατος ως καπνος καμίνου μεγάλης, και εσκοτώθη ο ηλιος και ο αηρ εκ του καπνου του φρέατος.3 και εκ του καπνου εξηλθον ακρίδες (ΟΙ ΝΕΦΕΛΙΜ, Η ΠΡΩΤΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥΣ)  εις την γην, και εδόθη αυταις εξουσία ως εχουσιν εξουσίαν οι σκορπίοι της γης. 4 και ερρέθη αυταις ινα μη αδικήσουσιν τον χόρτον της γης ουδε παν χλωρον ουδε παν δένδρον, ει μη τους ανθρώπους οιτινες ουκ εχουσι την σφραγιδα του θεου επι των μετώπων. 5 και εδόθη αυτοις ινα μη αποκτείνωσιν αυτούς, αλλ ινα βασανισθήσονται μηνας πέντε. και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμος σκορπίου, οταν παίση ανθρωπον. 6 και εν ταις ημέραις εκείναις ζητήσουσιν οι ανθρωποι τον θάνατον και ου μη ευρήσουσιν αυτόν, και επιθυμήσουσιν αποθανειν και φεύγει ο θάνατος απ' αυτων. 7 Και τα ομοιώματα των ακρίδων ομοια ιπποις ητοιμασμένοις εις πόλεμον, και επι τας κεφαλας αυτων ως στέφανοι ομοιοι χρυσω, και τα πρόσωπα αυτων ως πρόσωπα ανθρώπων, 8 και ειχον τρίχας ως τρίχας γυναικων, και οι οδόντες αυτων ως λεόντων ησαν, 9 και ειχον θώρακας ως θώρακας σιδηρους, και η φωνη των πτερύγων αυτων ως φωνη αρμάτων ιππων πολλων τρεχόντων εις πόλεμον. 10 και εχουσιν ουρας ομοίας σκορπίοις και κέντρα, και εν ταις ουραις αυτων η εξουσία αυτων αδικησαι τους ανθρώπους μηνας πέντε. 11 εχουσιν επ' αυτων βασιλέα τον αγγελον της αβύσσου. ονομα αυτω Εβραϊστι Αβαδδων και εν τη Ελληνικη ονομα εχει Απολλύων.

 Ιωάννου Αποκάλυψις κ:7 : Και οταν τελεσθη τα χίλια ετη, λυθήσεται ο Σατανας εκ της φυλακης αυτου, 8 και εξελεύσεται πλανησαι τα εθνη τα εν ταις τέσσαρσιν γωνίαις της γης, τον Γωγ και Μαγώγ, συναγαγειν αυτους εις τον πόλεμον, ων ο αριθμος αυτων ως η αμμος της θαλάσσης ( 3-4 δισεκατομμύρια...)  . 9 και ανέβησαν (ΑΠΌ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΕΒΟΥΝ ΟΙ ΓΩΓ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ? ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΤΗΣ.. ΟΙ 'ΑΤΑΝΤΕΣ' ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΗ ΓΗ... ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ. ΣΤΗΝ "ΚΟΙΛΗ ΓΗ". ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΤΑΡΤΑΡΑ.. ) επι το πλάτος της γης και εκύκλευσαν την παρεμβολην των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην. και κατέβη πυρ εκ του ουρανου και κατέφαγεν αυτούς. 10 και ο διάβολος ο πλανων αυτους εβλήθη εις την λίμνην του πυρος και θείου, οπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και βασανισθήσονται ημέρας και νυκτος εις τους αιωνας των αιώνων. "     

Προφητεία του Oσίου Ανδρέα του κατά Θεόν Σαλού : Eν εκείνω γαρ τω καιρώ αποφράξει ο ΘΕΟΣ τας πύλας και εξελεύσονται οι 72 βασιλείς μετά του λαού αυτών ( 3-4 δισεκατομμύρια...), τα λεγόμενα ρυπαρά έθνη , σάρκας ζώντων ανθρώπων εσθιόντες και αίμα πίνοντες....   

Προς Φιλιππισίους επιστολή , 2,10 :  Είτα το τέλος όταν παραδώ ... παν γόνυ κάμψει επουρανίων και επιγείων και ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩΝ...  

TITAN .   TI TAN.   TI   ήTAN ?   Απλό λογοπαίγνιο , αυτών που ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΑΝ κατά το δοκούν τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων.  Κατά το Βιβλίο του προφήτη  ΕΝΩΧ (Π.ΔΙΑΘΗΚΗ) αυτοί που δίδαξαν στους ανθρώπους τη γλώσσα, τον πόλεμο, τις ρίζες, την ιατρική , την αστρονομία και τόσα άλλα ήταν οι 'φωτεινοί υπηρέτες’ του ΘΕΟΥ  ή ΕΛΟΧΗΜ ή ΕΓΡΗΓΟΡΟΙ ή απλά ΑΓΓΕΛΟΙ. Η ρίζα ’ΓΟΡΓΟ’ σημαίνει και ΦΟΒΕΡΟ ΣΤΗΝ ΟΨΗ  (Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό του Ηλίου).

Οι ΕΓΡΗΓΟΡΟΙ , όπως αναφέρονται στο βιβλίο του προφήτη ΕΝΩΧ (απόκρυφο της Π. Διαθήκης)  ή ΕΛΟΧΗΜ όπως αναφέρονται στην Π.Διαθήκη ή φλεγόμενοι  αγγέλοι (σχετική αναφορά των 7 φλεγόμενων αγγέλων υπάρχει σαφής στο Βιβλίο του ΕΝΩΧ) , είχαν την ικανότητα να υλοποιούνται και απουλοποιούνται κατά βούληση σε  αυτή τη διάσταση.   Αυτοί οι 201 πύρινοι φύλακες του σατανά και των δαιμόνων που είχαν ξεπέσει στην ύλη, είδαν τις γυναίκες των θνητών και συνουσιάσθηκαν μαζί τους.  Από τις γέννες των θνητών γυναικών προέκυψαν διάφορα πλάσματα , τα  ΓΟΡΓΟΝΕΙΑ όπως τα γνώριζαν στην αρχαία Ελλάδα ή ΝΕΦΕΛΗΜ όπως αναφέρονται στα Εβραικά κείμενα.  Τέτοια πλάσματα αυτά είναι οι θεοί του Ολύμπου (από το γένος του Κρόνου, που ήταν ο γενάρχης τους, εξ ου έλαβαν το όνομα ΚΡΟΝΙΟΙ ή ΚΡΟΝΙΔΕΣ) , και πλείστα όσα από αυτά αναφέρονται στην  Ελληνική μυθολογία, έχοντας και πνευματική και  υλική υφή ταυτόχρονα.  Αυτοί είναι οι ΓΩΓ. Οι ΜΑΓΩΓ μάλλον είναι τα τέκνα του μόνου θυλικού ανθρώπου που εξεβλήθη του Παραδείσου (ΑΡΣΕΝ ΚΑΙ ΘΥΛΗ ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ ΑΥΤΟΥΣ , Π.ΔΙΑΘΗΚΗ, ΓΕΝΝΕΣΙΣ ΚΕΦ. 1ο) , της Λίλιθ ή Λιλ η πόρνης της Βαβυλώνος και Νεφελίμ ή Ελωχίμ.

  

Στα Eβραϊκά η λέξη «ΕΛΩΧΙΜ» έχει πολλές ερμηνείες. σημαίνει τους Υιούς του Θεού, τους Αγγέλους, τους άρχοντες, τους ΕΓΡΗΓΟΡΟΥΣ. Αλλά και τους φωτεινούς υπηρέτες του ΘΕΟΥ. Η αναφορά στους «ΕΛΩΧΙΜ» δεν είναι εύκολο να αποκωδικοποιηθεί. Η Ρω­μαιοκαθολική Εκκλησία ( επίσημη έκδοση της Καινής Διαθήκης, Vulgata, μεταφράζει το «ΕΛΩΧΙΜ» ως ΄΄τα Παιδιά του Θεού΄΄).  Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε και ο ’γιος Αυγουστίνος, ο οποίος στο βιβλίο «Πολιτεία του Θεού» (De civitate dei) υποστηρίζει ότι με τον όρο «ΕΛΩΧΙΜ» εννοούνται οι ενάρετοι άνθρωποι, καθώς οι ’γγελοι είναι πνεύματα και δεν έχουν ούτε φύλο ούτε υλικά σώματα. Επομένως, δεν ήταν δυνατόν οι ’γγελοι να συνάψουν σχέσεις με τις κόρες των ανθρώπων..  Επομένως στο βιβλίο του Ενώχ με τη λέξη «ΕΛΩΧΙΜ» εννοούνται οι ενάρετοι.

  Παραθέτω παρακάτω σειρά εικόνων με διάφορα γένη Νεφελίμ (γοργονίων) που έχουν αποτυπωθεί πάνω σε πήλινα αγγεία. ( από το μουσείο της Μυκόνου).

Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και στο βιβλίο της «Γένεσης», όπου στο 6^ο  κεφάλαιο (στίχος 6,3) ο Θεός αναφέρεται σε ανθρώπους και όχι σε Αγγέλους, όταν λέει: «Δε θα παραμείνει το ζωοποιό Πνεύμα μου στους ανθρώπους για πάντα, γιατί είναι σαρκικοί». ’ρα αυτοί που ενώθηκαν με τις γυναίκες ήταν οι ενάρετοι άνθρωποι και όχι οι ’γγελοι.  Από το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ γνωρίζουμε  ότι οι ’γγελοι δεν νυμφεύονται, συνεπώς δεν μπορούν να συνάψουν σχέσεις με σαρκικούς ανθρώπους.  Είναι όμως οι «ΕΛΩΧΙΜ» απλοί, ενάρετοι και δίκαιοι άνθρωποι ; Σε άλλο απόκρυφο κείμενο που έχει τον τίτλο «Βιβλίο του αγώνος του Αδάμ», ο Ιάρεδ, - στην Π. Διαθήκη είναι ο πατέρας του Ενώχ - , μιλώντας στα παιδιά του, αναφέρει : «Σας εξορκίζω στη μνήμη του πατέρα μας Αδάμ και του ’βελ και του Σηθ και του Ενώχ, ακούστε με και μην κατεβείτε από το άγιο βουνό, γιατί αν κατεβείτε η ζωή και η ευσπλαχνία δε θα είναι πλέον  μαζί σας και δε θα είστε πλέον παιδιά του Θεού, αλλά του Διαβόλου …  ».

Γνωρίζουμε τις 9 τάξεις (εκ των άνω προς τα κάτω) : Σεραφείμ, Χερουβίμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες, Αρχές, Αρχάγγελοι, ’γγελοι. Οι ΕΛΩΧIΜ τελικά δεν πρέπει να είναι άνθρωποι, αλλά κάποια άγνωστη τάξη του Ουρανού.  Σύμφωνα με την γένεση πρώτα ο Θεός εποίησε τους Ελοχίμ και μετά τους Αγγέλους. Οι Ελοχίμ θεωρούνται ανώτερες οντότητες από τους Αγγέλους. Ειδικά ο πρώτος Ελοχίμ. Ο παλαιός όλων των εποχών όπως τον αναφέρει ο προφήτης Ενώχ. Αφού ολοκληρώθηκε η Δημιουργία έδωσε εντολή Ο ΘΕΟΣ να δημιουργηθεί ο άνθρωπος.  Η καθαρά πνευματική υφή του ανθρώπου, στην πρώτη ΓΕΝΕΣΗ (Π.Διαθήκη – 1^ο κεφάλαιο της Γένεσης) είναι το ΑΡΣΕΝ και το ΘΥΛΗ.  ‘Ποιήσωμεν άνθρωπον, καθ΄εικόνα και ομοίωσιν ποιήσωμεν αυτούς, άρσεν και θήλυ ποιήσωμεν αυτούς..’ Αυτά εκπίπτουν του ουρανού … (ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ) και δαιμονοποιούνται..  Ειδικά το ΘΥΛΗ, είναι η πόρνη της Βαβυλώνος που αναφέρεται στην του Ιωάννου ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΝ.  Η Λίλιθ των Εβραίων, η Λιλ των μουσουλμάνων. Η μητέρα 2 γενών νεφελήμ.  Των πιο αιμοβόρων και ανθρωπόκακων. Αφού ο άνθρωπος θα ήταν καθ'ομοίωση των Eλοχίμ, κατά την εξέλιξη του θα ήταν ανώτερος από τους αγγέλους. Για αυτό το λόγο έγινε η ανταρσία των αγγέλων με αρχηγό τον πρώτο άγγελο, τον Εωσφόρο ή σατανά ή διάβολο. Οι άγγελοι που εξεγέρθησαν έμειναν γνωστοί ως εκπεσόντες άγγελοι ή δαίμονες. 

ΓΕΝΕΣΙΣ   ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄   '1 ΕΝ αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. 2 η δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος, και σκότος επάνω της αβύσσου, και πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω του ύδατος. 3 καιείπεν ο Θεός· γενηθήτω φως· .... 24 Και είπεν ο Θεός· εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσαν κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία της γης κατά γένος. και εγένετο ούτως. 25 και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος, και τα κτήνη κατά γένος αυτών και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών. και είδεν ο Θεός, ότι καλά. 26 και είπεν ο Θεός· ποιήσωμεν άνθρωπον κατ ‘ εικόνα ημετέραν και καθ ‘ ομοίωσιν, και αρχέτωσαν των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί γης γης. 27 και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ ‘ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς. .. '

Στο 2^ο κεφάλαιο της Γένεσης, έχουμε την έκφραση : ‘ Πλάσομεν ΑΔΑΜ..’    Και μετά από την πλευρά του ΑΔΑΜ , έχουμε την πλάση της ΕΥΑΣ.   Η ΕΥΑ ακολουθεί τον διάβολο και ο ΑΔΑΜ την ΕΥΑ.. . Και αυτή είναι η έκπτωση εκ του Παραδείσου. Εκβάλλονται αμφότεροι και άγγελος Κυρίου φυλάσσει πλέον την κλειστή θύρα του Παραδείσου.

ΓΕΝΕΣΙΣ  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄  1  'ΚΑΙ συνετελέσθησαν ο ουρανός και η γη και πας ο κόσμος αυτών. 2 ....  7 και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν. ...  18 Και είπε Κύριος ο Θεός· ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αυτω βοηθόν κατ ‘ αυτόν. .... · τω δε Αδάμ ουχ ευρέθη βοηθός όμοιος αυτω. 21 και επέβαλεν ο Θεός έκστασιν επίτον Αδάμ, και ύπνωσε· και έλαβε μίαν των πλευρών αυτού και ανεπλήρωσε σάρκα αντ ‘ αυτής. 22 και ωκοδόμησεν ο Θεός την πλευράν, ην έλαβεν από του Αδάμ, εις γυναίκα και ήγαγεν αυτήν προς τον Αδάμ. 23 και είπεν Αδάμ· τούτο νυν οστούν εκ των οστέων μου και σάρξ εκ της σαρκός μου· αύτη κληθήσεται γυνή, ότι εκ του ανδρός αυτής ελήφθη αύτη· 24 ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται  προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν. 25 και ήσαν οι δύο γυμνοί, ό τε Αδάμ και η γυνή αυτού, και ουκ ησχύνοντο... '

Στο 3^ο κεφάλαιο της Γένεσης ο Κύριος ΄…ενέδυσεν αυτούς δερμάτινο μανδύαν..’ Δηλαδή ο ΘΕΟΣ δίδει σάρκα και οστά στο πνεύμα του ανθρώπου. Ο άνθρωπος υλοποιείται.    Αλλά τι είναι ο ΑΔΑΜ ? Σύμφωνα με τον ’γιο πατέρα Παίσιο, ΑΔΑΜ είναι ο ΝΟΥΣ. Και ΕΥΑ είναι η ψυχή. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΈΣ ΥΠΟΣΤ’ΣΕΙΣ, ΑΜΦΌΤΕΡΕΣ.  Μέσα σε σάρκινο μανδύα.  Αυτό η Ορθοδοξία το ονομάζει ΘΑΝΑΤΟ… Είμαστε σε θάνατο.  Όχι σε ζωή πάνω στον πλανήτη αυτό.

ΓΕΝΕΣΙΣ   ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ   ' 1 Ο δε όφις ην φρονιμώτατος πάντων των θηρίων των επί της γης, ων εποίησε Κύριος ο Θεός. και είπεν ο όφις τη γυναικί· τι ότι είπεν ο Θεός, ου μη φάγητε από παντός ξύλου του παραδείσου; ... 21 Και εποίησε Κύριος ο Θεός τω Αδάμ και τη γυναικί αυτού χιτώνας δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς. '

Κατά την πτώση του ανθρώπου, έδωσε εντολή ο Θεός να επιτηρούν την γη και τον άνθρωπο 201 Ελοχίμ και στον άνθρωπο την εντολή αυξάνεστε και πληθύνεστε. Το πληθύνεστε σημαίνει να γίνεστε περισσότεροι το αυξάνεστε σημαίνει να εξελίσσεστε σε αυτό που είμαστε προορισμένοι να ΑΧΘΟΥΜΕ. Δηλαδή να αχθούμε στο ΚΑΘ ΟΜΟΙΩΣΗ των Ελοχίμ. Οι 201 Ελοχίμ που δεν έχουν το δικαίωμα του αυξάνεστε και πληθύνεστε, αντί να κρατούν μακράν τους δαίμονες (Δ + εμμονή = οι έχοντες εμμονή με το ‘Δ’. το ‘Δ’ σαν σύμβολο είναι ο ΘΕΟΣ. Υπάρχει σε πολλούς χριστιανικούς ναούς. Οι ξεπεσμένοι άγγελοι εμμένουν στο να πολεμούν τον άνθρωπο…)  όμως είδαν τις κόρες (τους σαρκικούς ανθρώπους)  των ανθρώπων (ο πνευματικός άνθρωπος στον Παράδεισο) και συνευρέθησαν με αυτές.   Πως ? Προφανώς είναι οντότητες που έχουν την ικανότητα να υλοποιούνται και απυλοποιούνται. 

Τα όντα που δημιουργήθηκαν  από την ένωση Ελοχίμ και ανθρώπων (γυναικών) ονομάσθηκαν ΝΕΦΕΛΗΜ. Ήταν πλάσματα ξεχωριστά, με ικανότητες των Ελοχίμ.  

Η δεύτερη γενιά μετά τη συνεύρεση των ΝΕΦΕΛΗΜ και των θνητών γυναικών, ήταν οι ΓΙΓΑΝΤΕΣ.  Και συνεχίσθηκε αυτή η ανομία με τη γένεση πολλών οντοτήτων, τα οποία στην αρχή είχαν τον άνθρωπο σα δούλο. Αλλά στη συνέχεια οι νεφελήμ τρώνε τους ανθρώπους. Τους χρησιμοποιούν για ΒΡΩΣΗ. ΒΡΩΤΟΙ είναι κατά τον Πλάτωνα οι σημερινοί άνθρωποι.  Η κραυγή απόγνωσης των ανθρώπων φθάνει μέσω των αγγέλων στο ΘΕΟ, Ο Οποίος δίδει εντολή σε Αρχαγγέλους να σταματήσουν το μακελειό στη γη.  Καταριέται τους νεφελίμ, ώστε να δουν τα παιδιά τους να αφανίζονται από τους ίδιους (βιβλίο του ΕΝΩΧ). 

Από τον νεφελήμ ΚΡΟΝΟ – εδρεύει στο Κρόνιο ’ντρο (εικόνα άνω ) , στο οροπέδιο στο Λασίθι -  (μια απλή ανάλυση του λήμματος δίδει  ΛΑΣ + ΗΘΗ , όπου ΛΑΣ στα Δωρικά σημαίνει πέτρα, ύλη. Δηλαδή τα ήθη των πνευμάτων –Ελοχίμ – στην ΥΛΗ. Η ανομία να συνευρεθούν με τις θνητές γυναίκες … στο πρώτο επίπεδο – ΕΜΦΑΙΝΟΝ – του Ελληνικού κραδασμικού , δεν έχει σημασία η γραφή αλλά η προφορά )  γεννιέται ο Δίας. Ο νεφελήμ ΔΙΑΣ ή  ΖΕΥΣ. Ο αποκαλούμενος από τους νεφελήμ και ως ΑΠΟΣΤΑΤΗΣ.  Ο ΔΙΚΑΙΟΣ αποκληθείς από τους ανθρώπους.   Υπάρχουν ακόμη – σε λίγο βέβαια οι κόλακες των άλλων γενών νεφελήμ που ορίζουν τις τύχες της μητροπολιτικής Ελλάδος θα τα εξαλείψουν…- ονόματα του ΔΙΟΣ σε οδούς όπως στην οδό Σωτήρος Διός.  Αυτός που έμελλε να υλοποιήσει τη ΘΕΙΚΗ εντολή. Ο Δίας δημιουργεί δικό του στρατό από νεφελήμ και μείξεις νεφελήμ – ανθρώπων (ημίθεοι , ως ΠΕΡΣΕΑΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ κλπ)  και αρχικά στρέφεται κατά των γιγάντων. Έτσι αρχίζει η ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΙΑ (Ησιόδου  Θεογονία – Κοσμογονία). Τους αφανίζει και επικρατεί στον πλανήτη. Ο Δίας έχει πλέον δημιουργήσει το γένος των ΟΛΥΜΠΙΩΝ θεών (νεφελήμ ή είδωλα). Απλούστερα ονομάζονται ‘ΕΛ’.  Κατόπιν στέφεται κατά των νεφελήμ που αμφισβητούν την εξουσία του. 

Αυτή είναι η περίφημη ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ (παραπάνω εικόνα)… ΤΙΤΑΝ = τι ήταν ?  Μα τι ήταν? Νεφελήμ που αλληλοσκοτώθηκαν, σύμφωνα με την εντολή του ΘΕΟΥ.  Όσοι δεν συμμαχούν με το ΔΙΑ φυλακίζονται στο κέντρο της γης , τα θρυλικά ΤΑΡ-ΤΑΡ-Α. Σφραγίστηκαν εκεί, εκτός από περίπου 1900, που διαφεύγουν κάπου στην ΑΠΩ ΝΕΙΑ (η ’πω νεία = ΙΑΠΩΝΙΑ).  20.000 Έλληνες αποβιβάζονται εκεί για να τους συλλάβουν στα πυκνά δάση της νήσου ΧΟΚΑΙΝΤΟ.  Ονομάζονται ΑΙΝΟΥ. (αεί + νου = αυτοί που πάντα είχαν νου, οι άνθρωποι ). Από τη μείξη των Ελλήνων , λευκών – ακόμα και σήμερα – Αινού και των εποικησάντων αργότερα την ΧΟΚΑΙΝΤΟ , Σινών (κινέζων) , προκύπτουν οι σημερινοί ΙΑΠΩΝΕΣ… Η τιμιότητα και γενναιότητα των Ιαπώνων, δεν είναι καθόλου τυχαία. Ούτε η αγάπη τους για την Ελλάδα.   Οι περίφημοι ΣΑΜΟΥΡΑΙ, είναι οι απόγονοι των πρώτων πολεμιστών ΑΙΝΟΥ. Λίγοι γνωρίζουν. Πολεμούν τους 1900 δια - φυγώντες νεφελήμ.  Το σπαθί του πρώτου ΣΑΜΟΥΡΑΙ φυλάσσεται σήμερα στη ιερά μονή ΜΑΝΤΑΜΑΔΩΝ ΛΕΣΒΟΥ.    Δίπλα στο μοναδικό ‘άγαλμα’ της Ορθοδοξίας, αυτό του ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ.  Που έφτιαξε ο μόνος επιζών από σφαγή μοναχός, από το αίμα των σφαγιασθέντων και χώμα, όταν είδε τη μορφή του Αρχαγγέλου πάνω από τη μονή…

 Και αν σήμερα πιστεύουμε ότι έχουμε ‘τεχνολογίες’, αυτές είναι αστείες μπροστά σε αυτά που υπήρχαν τότε ( 40.000 χρόνια πχ ? ).  ’λλωστε τα ‘φτερωτά άρματα’, δηλαδή διαστημόπλοια, είναι συχνά φαινόμενα στην Ελληνική και όχι μόνο, μυθολογία.     Αν μελετήσει κανείς το Λεξικό του Ηλίου, ( Χασάπη) θα παρατηρήσει ότι η γη μόνο σε βάθος 100 χιλιομέτρων είναι βραχώδης , στερεή , κρυσταλλική. Μετά , μέχρι τα 2.900 χλμ είναι ρευστή μάζα έχουσα θειούχες και χάλκινες ενώσεις, κυρίως. Μετά τα 3000 χλμ βάθος από την επιφάνεια, στον πυρήνα της γης, είναι η φυλακή των νεφελήμ – τιτάνων, τα τάρταρα.   

Ο πατέρας του ΔΙΟΣ, Κρόνος περιορίζεται στην Ατλαντίδα (Ήπειρος στο κέντρο του Ατλαντικού ωκεανού)  μαζί με τους ομοϊδεάτες του. Αυτά συμβαίνουν περί το 30.000 πχ. Ο Δίας διοικεί από τον Όλυμπο.   Ο ΔΙΑΣ έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο και έχει σώσει τους ανθρώπους από τα δόντια των νεφελήμ.  Έχει εντολή να κυβερνήσει 1000 χρόνια και μετά να αποχωρήσει ομαλά από τη γη , δίδοντας την εξουσία στους δύστυχους ανθρώπους.  Δυστυχώς παρακούει και φυλακίζεται με άλλους 6 ‘θεούς’ κάπου στα Ιμαλάια.  

Τα γένη αυτών των νεφελήμ είναι 17, όσοι οι κίονες στον Παρθενώνα.  Παρθενών ονομάσθηκε διότι ο Θησέας φόνευσε τους νεφελήμ – μινώταυρους και έσωσε πολλούς νέους και νέες της Αθήνας, που ΤΑ ΤΈΡΑΤΑ ΑΥΤ’ τους είχαν για τροφή.  Αυτά για να καταλάβουμε το ρόλο του σοφού ΜΙΝΩΑ ( μη νόα= αυτού που δεν ήταν ΑΔΑΜ , άνθρωπος… ’ρα ήταν νεφελήμ , μάλλον Κρόνιος - ανθρωπόμορφος) , του οποίου ο ΜΙΝΟΤΑΥΡΟΣ ( ανθρωποφάγος νεφελήμ) ήταν…γιός.   Αργότερα όσοι μινώταυροι γλίτωσαν κρύβονταν σε απότομες χαράδρες της Κρήτης (ΚΡΗΤΗ = ΚΡΙΣΗ… το ‘Τ’ και το  ‘Σ’ στην Ελληνική δια – λεκτο , συχνά αντιπαρατίθενται…. Η Κρήτη είναι η γενέτειρα του ΔΙΑ. Η κρίση του ΘΕΟΥ. Εκεί που ο εκλεκτός – ΔΙΑΣ- υλοποιεί το θεϊκό θέλημα). Γένη νεφελήμ :     

Σημείο αναγνώρισης των Κρονίδων, είναι τα αυτιά τους (πάνω αριστερή εικόνα) .  Δεν φέρουν καθόλου λοβό (αντίθετα με τους ΕΛ , δες τους Αιγύπτιους ή κάποιους Ανατολικούς ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΥΣ λαούς ,ως ο Βούδας, τι σημασία δίδουν στο λοβό του ωτίου και θα καταλάβεις.) και μπορεί να είναι τριγωνικά πάνω.

2. Μαλτσεχ (Ανούβις) , με σώμα ανθρώπων και κεφάλι τσακαλιού. Μάλλον οι λυκάνθρωποι. Κάτω παρατίθενται εικόνες από το μεσαίωνα. Να μη ξεχνάμε ότι ο ΛΥΚΑΩΝ, βασιλεύς της Αρκαδίας, παραθέτει σαν γεύμα βραστό άνθρωπο στο ΔΙΑ. Ο ΔΙΑΣ τον τιμωρεί μετατρέποντάς τον σε ΛΥΚΟ (κάτω αριστερά εικόνα) . 

Εδώ θα αναφερθώ δι ολίγον στους Αχαιούς. Στους Μυκηναίους. Θεωρούμε ότι η ορθή γραφή ΕΊΝΑΙ ΄΄Μη Κύνες΄΄  και όχι μυκήνες. Σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ήσαν από τους άλλους, τους κύνες. Όχι κυνοκεφαλοι, δηλαδή.  Δεν γνωρίζουμε αν αναφέρεται στη φυλή των κυνοκεφάλων που όντως υπήρχε και μεταχριστιανικά στον πλανήτη  ή αναφέρεται στη μη δαιμονοποιημένη κατάσταση του ανθρώπου.  Πάνω δεξιά υπάρχει παρακάτω λαξευμένη σε βράχο εικόνα  - από κάποιο σπήλαιο στην Ελληνική επικράτεια -  στην οποία παρίσταται ΚΥΝΟΚΕΦΑΛΟΣ.    Ως γνωστόν τη μορφή κύνα έχει το πρόσωπο των δαιμόνων , αλλά και των ανθρώπινων ψυχών που δεν αποδεικνύονται ικανές να επιστρέψουν στον ουρανό. Κυνόμορφες είναι και οι τεράστιες μορφές των αγαλμάτων που έχουν βρεθεί στην απομονωμένη νήσο του Ειρηνικού ωκεανού , Μάτε κίτε ράνι. Δηλαδή Μάταια κείνται (εκεί οι μορφές και το κύμα τις ) ραίνει.  Τα αυτιά των αγαλμάτων δείχνουν το κυνόμορφό τους. Πιθανότατα η μετονομασθείσα αργότερα Νήσος του Πάσχα , ήταν η κορυφή μιάς από τις 7 τεράστιες νήσους της Ατλαντίδας. Και θα πρέπει να ήταν από τους ’τλαντες που ήταν καλοί και θεοσεβούμενοι, αν κρίνουμε το περίλυπο βλέμμα των μορφών αυτών, που κοιτά με απόγνωση προς το Θεό. Κυνοκέφαλος ΄΄θεός΄΄ υπάρχει και στην Αίγυπτο.  Παραθέτω εικόνα από τα αγάλματα των νήσων του Πάσχα.