Οι Νεφελίμ τεκνοποίησαν με τους ανθρώπους

 

Κάποτε δημιουργήθηκαν οι Άγγελοι και ήταν όλοι αγαθοί όμως με ελεύθερη βούληση όπως τους ανθρώπους. Οι άγγελοι ήταν πνευματικά πλάσματα ή υπερφυσικά όντα κατά τον Μέγα Βασίλειο δημιουργήθηκαν από τον Δημιουργό πριν από τον υλικό κόσμο.

Ο κάθε άγγελος είχε την δική του ατομικότητα, χαρακτήρα και θέληση. Παρ΄ όλη τη καθαρότητα και απλότητα της αγγελικής φύσης, οι άγγελοι ήταν δεκτικοί της κακίας. Αποτέλεσμα της ελευθερίας τους ήταν και η πτώση του δεκάτου τάγματος του Εωσφόρου.  Σύμφωνα με πολλά αποσπάσματα, ο Εωσφόρος πριν από την πτώση του ήταν ο σπουδαιότερος, ο πρώτος στην ιεραρχία των αγγέλων στον οποίο είχε δοθεί η φύλαξη της γης (Ιωάννης Δαμασκηνός). ....


.....Επειδή είχε μεγάλη δόξα, η σοφία του υπέστη φθορά και η υπερηφάνεια του μετατράπηκε σε αλαζονεία, με αποτέλεσμα να απαιτεί να είναι ίσος με το Θεό. Ως συνέπεια άπειρο πλήθος αγγέλων έστεψαν την θέληση τους στην κακία έναντι του αγαθού και επαναστάτησαν. Ο Εωσφόρος εξέπεσε από υπερηφάνεια μέσα σε μία στιγμή εξέπεσε στον Άδη μόλις σκέφτηκε ότι μπορεί να γίνει όμοιος με τον Ύψιστο διότι είπε πως "κάθισε στον θρόνο του Θεού" όπως δηλαδή ο Ύψιστος (Ίεζ. 28:2,12-15,17). Οι δαίμονες που τον ακολούθησαν είναι πνεύματα ακάθαρτα σε διαφορετικές πτυχές το καθένα. Σύμφωνα με τον Άγιο Αντώνιο (διάλογος μέγα Αντωνίου μετά του Δαίμονος) ο Εωσφόρος εξέπεσε στα καταχθόνια του Άδη και ακολουθούσαν και οι υπόλοιποι έκπτωτοι. Ενώ ο Απόστολος Ιούδας λέει  «Θυμηθεῖτε τούς ἀγγέλους πού δέν ἔμειναν πιστοί στό ἀξίωμά τους, ἀλλά ἐγκατέλειψαν τήν οὐράνια κατοικία τους. Ὁ Κύριος τούς ἔχει φυλακίσει στό σκοτάδι μέ αἰώνια δεσμά, γιά νά δικαστοῦν τή μεγάλη ἡμέρα τῆς κρίσεως» (Ἰούδα 6).

Στην Γένεσις αναφέρει το επίμαχο σημείο ως εξής : ΚΑΙ ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ θυγατέρες ἐγεννήθησαν αὐτοῖς. 2 ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της θεωρίας των Νεφελίμ οι οποίοι αποδέχονται το βιβλίο του Ενώχ, οι άγγελοι του ουρανού επιθύμησαν τις γυναίκες των θνητών και ο "αρχηγός" αυτών τους παρακινεί να συμμετέχουν όλοι μαζί στο  αμάρτημα ενώ στην συνέχεια λαμβάνουν θνητές γυναίκες ως δικές τους όπου και τις μαθαίνουν τις διάφορες τέχνες. Οι απόγονοι των συζεύξεων αυτών, όμως, δεν ήταν άνθρωποι, όπως οι θνητές γυναίκες, αλλά είχαν λάβει χαρακτηριστικά και από τους δύο γονείς. Ως εκ τούτου, γεννήθηκαν αυτοί που στις μυθολογίες ονομάζουμε "γίγαντες". Ο μεγαλύτερος υποστηρικτής αυτής της θεωρίας στην Ελλάδα είναι φυσικά ο Δημοσθένης Λιακόπουλος ο οποίος κατονομάζει αυτά τα όντα Νεφελίμ. Στην Ρωσία για παράδειγμα ο Σίτσιν ήταν αυτός που μίλησε για Νεφελίμ. Η εκκλησία αναφέρει ότι οι γίγαντες είναι επί της ουσίας άνθρωποι σημαντικοί -"γιγάντιου" αναστήματος και όχι γίγαντες κυριολεκτικά. Όμως το κείμενο του Ενώχ μιλάει για γίγαντες τριών χιλιάδων πηχών...
Σύμφωνα με την θέση του μοναχού Γεώργιου Σύγγελου, ο οποίος συνέγραψε το 914 μ.Χ. το Χρονικόν και περίπου την ίδια περίοδο την Εκλογή Χρονογραφία ως Ορθόδοξος, δεν μιλάει ούτε για γίγαντες ούτε για νεφελίμ. Μας δίνει μία διαφορετική εκδοχή, ως εξής:  "(σελ 5) οἱ ἐκ τοῦ Σὴθ υἱοὶ θεοῦ λεγόμενοι καὶ ἐγρήγοροι τὴν ὑψηλοτέραν γῆν τῆς Ἐδὲμ πλησίον τοῦ παραδείσου κατῴκουν . Τῷ σλʹ ἔτει Ἀδάμ , ἐν ᾧ ὁ Σὴθ ἐγεννήθη , ρξʹ ἔτος ὑπῆρχε τοῦ Κάιν . Τῷ δὲ σλδʹ ἔτει ἐγέννησε θυγατέρα , ἣν ὠνόμασεν Ἀζουράν . Τῷ σμγʹ ἔτει τοῦ Ἀδὰμ ἀπεγαλακτίσθη ὁ Σήθ . Τῷ σοʹ ἔτει τοῦ Ἀδὰμ ὁ Σὴθ ἁρπαγεὶς ὑπὸ ἀγγέλων ἐμυήθη τὰ περὶ τῆς παραβάσεως μέλλοντα ἔσεσθαι τῶν ἐγρηγόρων , καὶ τὰ περὶ τοῦ κατακλυσμοῦ τοῦ ὕδατος ἐσομένου καὶ τὰ περὶ τῆς παρουσίας τοῦ σωτῆρος . καὶ γενόμενος ἄφαντος ἡμέρας μʹ ἐλθὼν ἐξηγήσατο τοῖς πρωτοπλάστοις ὅσα ἐμυήθη δι ' ἀγγέλων". Παρατηρούμε ότι οι άγγελοι άρπαξαν τον Σηθ (που λεγόταν και υιοί θεού ή εγρήγοροι) και τον ειδοποίησαν για την μελλοντική παράβαση και περί του κατακλυσμού. Οι εγρήγοροι (τους οποίους πολλοί ερμηνεύουν ως νεφελίμ)  ήταν οι "εκ του Σηθ φυλή ή υιοί θεού λεγόμενοι", οι οποίοι όμως ως απόγονοι του Αδάμ είχαν την ίδια φύση με αυτόν και δεν ήταν άυλα πνεύματα όπως οι εκπέσοντες άγγελοι. Η παράβαση λοιπόν των εγρήγορων (ή Σηθ) ήταν η σύζευξη με τους υιούς του ανθρώπου και η πράξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα να οργιστεί ο Θεός και να επιφέρει τον Μεγάλο κατακλυσμό.  Άρα δεχόμαστε ότι άλλοι είναι οι άγγελοι (έκπτωτοι και μη), άλλοι οι εγρήγοροι (υιοί του θεού ή φυλή Σηθ) και άλλοι οι άνθρωποι (υιοί των ανθρώπων) οι οποίοι όπως φαίνεται ήταν η φυλή του Ενώς. Ο Γεώργιος Σύγγελος εξηγεί ότι ο Σήθ πήρε γυναίκα του την αδελφή του και έκανε τον Ενώς. Ο Ενώς θεωρείται ως άνθρωπος στο Ιουδαικό μυαλό και ως υιός των ανθρώπων όπως και ο Σωτήρας Χριστός - σύμφωνα με τον Άγιο Αφρικάνο. Αφού ο Μοναχός Γεώργιος λέει : "Τῷ υκεʹ ἔτει ὁ Σὴθ ἔλαβε γυναῖκα Ἀζουρὰν τὴν ἰδίαν ἀδελφήν . ἦν δὲ Σὴθ ἐτῶν ρ ζ εʹ , Ἀζουρὰ δὲ ἐτῶν ρ ζ αʹ . Τῷ υλεʹ ἔτει ἐγεννήθη τῷ Σὴθ ὁ Ἐνώς . οὗτος γενόμενος ἐτῶν ἑκατὸν ἐνενήκοντα ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν τῷ χκεʹ ἔτει . Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως γεννήσεως Ἐνὼς ἔτη τετρακόσια τριάκοντα πέντε , δηλούσης τῆς γραφῆς· Ἐνὼς ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ πρῶτος , τοῦτ ' ἔστι προσαγορεύεσθαι ὀνόματι θεοῦ . ἑρμηνεύεται γὰρ ὁ Ἐνὼς ὡσανεὶ ἄνθρωπος κατὰ τὸν Ἑβραϊκὸν νοῦν . οὕτω δὲ καὶ ὁ σωτὴρ υἱὸς τοῦ ὄντος ἀνθρώπου , κατὰ τὸν φυσικὸν λόγον Ἀφρικανοῦ." Όπως βλέπουμε λοιπόν δεν έχουμε νεφελίμ, αλλά σύζευξη ανθρώπων που ζούσαν αγγελικά (Σηθ) με θυγατέρες των ανθρώπων (Ενώς) οι οποίες δεν ήταν ευσεβείς όπως οι υιοί του Θεού (Σήθ). Από Ορθόδοξης πλευρά λοιπόν δεν μπορεί να σταθεί ο μύθος των Νεφελίμ - ως υπερφυσικά όντα. Παρόλα αυτά ανίερη τεκνοποίηση υπήρξε - οπότε ο μύθος δεν είναι εντελώς εσφαλμένος - αφού οι εγρήγοροι πράγματι πήραν για γυναίκες τους γυναίκες θνητές με αποτέλεσμα να οργίσουν τον Θεό. Μία ακόμα ερμηνεία μπορούμε να λάβουμε από τα κείμενα του Πλάτωνος ο οποίος ως αντιπρόσωπος των Ελλήνων φιλοσόφων αναφέρει χαρακτηριστικά το εξής να συμβαίνει πριν το Μεγάλο Κατακλυσμό, την περίοδο όπου άκμαζε η Πολιτεία της Ατλαντίδας(Κριτίας) :  "Αλλ' όταν το θείον στοιχείον εξηλείφθη από αυτούς (τους Ατλαντίδες), διότι ανεκατεύθη πολλές φορές με πολύ θνητόν στοιχείον και υπερίσχυσε το ανθρώπινον ήθος, τότε πλέον, επειδή δεν είχαν την δύναμιν να βαστάσουν τας παρούσας ευτυχίας των, έκαμναν ασχημίας" και παρακάτω "παρατηρήσας ότι εβάδιζεν εις την αθλιότητα ένας λαός καλός, (Ο Θεός Ζεύς) απεφάσισε να τους τιμωρήση, διά να σωφρονισθούν και να γείνουν προσεκτικότεροι. " Βλέπουμε λοιπόν ότι και ο Πλάτωνας μιλάει για θείο και θνητό στοιχείο. Είναι δε πολύ γνωστό ότι όταν ο Πλάτωνας μιλούσε για θείο στοιχείο εννοούσε την ψυχή, γιαυτό άλλωστε και λέει για "ανθρώπινο ήθος" το οποίο υπερίσχυσε του θείου, ενώ σε καμία περίπτωση δεν υποστήριξε ποτέ ο Πλάτωνας ότι υπήρχαν οι ανθρωπόμορφοι θεοί όπως τους παρουσίαζαν οι μύθοι - το αντίθετο μάλιστα αφού ο Σωκράτης καταδικάζει τέτοιους μύθους στην Πολιτεία του Πλάτωνος. Άρα βλέπουμε ότι ούτε από φιλοσοφική πλευράς μπορεί να σταθεί ο μύθος των Νεφελίμ που κάνουν απογόνους με τις θυγατέρες των ανθρώπων και γεννούν γίγαντες, Νεφελίμ, δεινόσαυρους και άλλα τέτοια σχετικά. Ο Πλάτωνας μιλάει για μία ένωση ανθρώπων στους οποίους υπερτερεί το θείο στοιχείο, το οποίο σιγά σιγά εξασθένησε.